Barre groentetijden
Barre groentetijden Shelflife

Barre groentetijden

· leestijd 2 minuten Algemeen

De consumptie van groente en fruit is weer gedaald. Ondanks dat groenten volgens wetenschappers en gezondheidsgoeroes het grootste deel van je bord moeten innemen. En ook nog eens ondanks het feit dat bij trendsetters groenten juist wel heel erg hip zijn.

Kijk maar in de eetbladen, op televisie en naar het aantal restaurants dat zich met groente wil onderscheiden. Of zie de rijke uitstallingen op (boeren)markten, zelfs bij mij in Weesp. En, ben je in Amsterdam echt hip, dan ga je voor een snelle hap naar ‘Sla’ op de Ceintuurbaan (zie FoodPersonality november op blz 22-25). Ook daar vervullen groenten de hoofdrol. Vaak wordt er gezegd dat de hoge prijs van groente en fruit de consumptie tegenhoudt, maar sinds de prijzenslag zich ook op dat vlak begint af te spelen, is dat geen argument meer. Een komkommer voor 45 cent kun je toch niet duur noemen.   Maar daar ligt tegelijk ook het probleem. Groenten worden door de dalende opbrengst nog meer dan voorheen behandeld als pakken koffie. Hoe meer in verpakking, hoe makkelijker. Nu pleit ik niet voor een agf-afdeling waar alles los ligt en iedereen met zijn vieze handen spinazie pakt, maar gewoon voor aandacht. Oude producten op tijd eruit en vers erin. Dat is het minste. Maar ook, om na te denken hoe je groenten aantrekkelijk maakt. Hoe ik als consument weet welke tomaat ik koop en waarvoor.

Nu is de nieuwste trend om zaken boven het schap uit te leggen, maar als de informatie fout is – zoals ik bij aardappels heb gezien – of dat wat eronder ligt niet klopt met de tekst – wat ik bij aubergines zag – schiet je ook je doel voorbij. Overigens beperkt zich dat niet tot de Nederlandse supermarktsector. Ook in het Verenigd Koninkrijk zag ik het onlangs. Het dieptepunt was Tesco in Londen, aan de Cromwell Road. Ooit ‘flagship store’, maar nu met een dieptreurige agf-afdeling waar de desinteresse van afstraalt. En zelfs in de nieuwe Tesco Extra (zie FoodPersonality oktober op blz. 20-23) zijn de uitstallingen van agf alleen maar make-up. Ze voegen niets toe. Integendeel, slecht onderhoud van ‘losse’ producten, waardoor het alleen maar afbreuk doet aan de verpakte producten.   Als je dan bedenkt dat gezondheid de komende jaren een steeds belangrijkere kwestie wordt en de gemiddelde consument wel wil, maar niet weet hoe... Van campagnes van het Voedingscentrum gaat ze het ook niet leren, net zoals ze dat niet geleerd heeft van de campagne van 2 ons groenten en 2 stuks fruit. Wat ze nodig heeft, zijn handvatten. Maar wil je de consument uitleggen hoe simpel het is om met groenten iets lekkers te maken, dan moet je wel zelf wel weten hoe.

Gewoon in de praktijk. En als je dat als category manager hebt ervaren, dan maak de je die afdeling vanzelfsprekend weer aantrekkelijk. Voor de consument stijgt dan ook de maatschappelijke waarde van agf weer. Die komkommer van maar 45 cent, die ze nu als reserve koopt, gooit ze dan ook niet meer zo makkelijk weg. En dat is toch ook wat iedereen wil: minder weggooien. Zo ontstaat de noodzakelijke win-winsituatie. Nu is alleen nog de vraag: wie neemt het voortouw?

Anneke Ammerlaan

Nieuws

Personality's

Opinie

Productnieuws

Branche & Cijfers

Vacatures

Abonneren op FoodPersonality

  • Weet wat er speelt! Ontvang een jaar lang FoodPersonality!
  • Maak nu voordelig kennis met Foodpersonality door eerst 4 nummers te ontvangen.