C-LEVEL | ‘Ik kan nu gerust uren over aardappelen praten’

De aardappel is in de supermarkt vaak een ondergeschoven kindje, Michiel Meijering wist niet beter. En toch maakte de adjunct-directeur van Landjuweel 3,5 jaar terug de overstap van Albert Heijn naar het Groningse familiebedrijf waar de aardappel al sinds 1922 op e´e´n staat. Een keuze, ondersteund door High Touch Executive Search, waar hij nog geen tel spijt van heeft gehad. ‘Ook deze wereld is enorm dynamisch.’

Door: High Touch Executive Search Foto: Judith van der Meulen

Landjuweel is sinds jaar en dag in Noord-Groningen gevestigd. De regio waar niet alleen de smakelijkste aardappels vandaan komen, maar waar ook de meeste aardappels worden gegeten. Anno 2023 zet het bedrijf als grootste verpakking 10 kilogram af, waar vroeger juten zakken van 70 of 35 kilogram over de toonbank gingen. In de Randstad, waar het gemak de mens dient, heeft het bedrijf klanten die zelfs zakjes van een kilo al te groot vinden. Dus levert Landjuweel nu ook, in handige pondsverpakking, Le Bistro Gekruide Stoomkriel, zo voor in de magnetron. Michiel Meijering: ‘In Amsterdam worden nieuwe woningen al zonder keuken opgeleverd, het moet dan allemaal van de magnetron komen. Daar moet je op inspelen. Het zit in ons DNA om nieuwe dingen te ontdekken, om te innoveren. Collega’s uit de markt verklaarden ons decennia terug al voor gek toen wij besloten om als eerste de 2,5-kilozak te introduceren.’ 

Jaarlijks verwerkt het familiebedrijf, dat in 2022 het honderdjarig jubileum vierde, 30.000 ton aardappels. Die komen van zorgvuldig geselecteerde telers en verlaten – gewassen én verpakt – het  immense complex weer. Landjuweel levert onder meer aan Plus, Poiesz, Picnic, het Duitse Edeka én agf-leverancier Smeding, in zo’n 10 miljoen verpakkingen. Het zijn geen recordaantallen, begin deze eeuw werd zelfs de 80.000 ton aangetikt. Niet dat die tijd overigens winstgevender was. Meijering: ‘Onze positie in de markt is nu veel gezonder. Met minder volume doen we het nu juist beter.’  Zo nu en dan komt er eens iemand op bezoek bij Landjuweel die durft te beweren dat Oosternieland toch wel zo’n beetje het einde van de wereld moet zijn. Maar Meijering en zijn collega’s weten maar al te goed dat je juist vanuit de Eemshaven alle wereldzeeën kunt bevaren. En dat als je rechtsomkeert maakt, de stad Groningen lonkt.                                                                                         

Liever een overschot aan productie­ personeel en een tekort aan personeel op kantoor dan andersom

Ondergeschoven kindje

Meijering (35) zelf komt ook uit de stad Groningen. Daar werkte hij bij Albert Heijn, waar hij eindverantwoordelijk was voor agf. ‘Werken in de supermarktbranche is superdynamisch. Elke vijf minuten gebeurt er wel wat. Er wordt links en rechts aan je getrokken, het moet allemaal snel, er zit veel druk op. Dat beviel me altijd wel.’ Tot Michael Boeren, senior partner van High Touch Executive Search, hem benaderde voor een functie bij Landjuweel, had Meijering er ‘nog geen seconde’ aan gedacht om ooit ‘iets met aardappels te gaan doen’. ‘Al is dat natuurlijk ook wat overdreven, want ik ben een enthousiast tuinier, met een sterke passie voor de agf. Van aardappels wist ik allicht meer dan de meeste klanten van de supermarkt.’

‘In de supermarkt is de aardappel wel vaak een ondergeschoven kindje’, vertelt Meijering. ‘Het ligt in een hoek en je hebt er geen omkijken naar. Makkelijke omzet. Er is minder aandacht voor dan bijvoorbeeld voor zo’n mooi glimmende paprika. Maar je hebt meestal wel een meter of meer in de winkel.’ Hoewel hij de Landjuweel- historie van de familie Werkman mist, weet hij inmiddels heel veel meer over de aardappel. ‘Ik kan er nu gerust uren over praten. Deze wereld is óók heel dynamisch. Voor veel mensen is er maar één aardappel, terwijl er duizenden rassen met allemaal verschillende eigenschappen zijn. En al die rassen smaken anders!’

Geen standaardonderneming

Als Boeren en Meijering aanschuiven voor een lichte lunch in de open lucht, gaat het over de bliksemcarrie`re die laatstgenoemde maakte bij Landjuweel en over het vak van recruiter. Was zijn eerste opdracht het vinden van een commercieel manager, sindsdien zoekt Boeren kandidaten voor vele functies bij Landjuweel. High Touch weet precies wat voor krachten de Groningse onderneming zoekt. Boeren: ‘Landjuweel is geen standaardonderneming. Dat directeur Bram Werkman dingen op zijn eigen wijze doet – en soms ook wel tegendraads – spreekt me erg aan. Zelf heb ik dat ook een beetje. Zo verloopt mijn zoektocht ook vaak, al houd ik er natuurlijk wel van om uiteindelijk een competentiematrix én profielschets op te stellen waar zowel de vacaturehouder als andere belanghebbenden zich in kunnen herkennen.’

Meijering kreeg het eerder al voor elkaar om bij Albert Heijn met de agf-afdeling zowel een substantiële marge- als omzetverhoging te bereiken, ook bij Landjuweel pakken zijn strategische keuzes – in een lastige business, die erg afhankelijk is van het weer en vandaag de dag ook nadrukkelijk een duurzaam karakter heeft gekregen – goed uit. ‘Dat ik niet altijd alleen maar de gebaande paden volg, wordt hier erg gewaardeerd. Natuurlijk hebben we hier ook een vijf- jarenplan, maar we houden ons niet strikt vast aan de details. Die kunnen iedere dag veranderen. Een supermarktconcern en een familiebedrijf zijn compleet verschillende werelden. Maar toen ik, bij het eerste gesprek al, de dynamiek van dit familiebedrijf leerde kennen, wist ik meteen dat ik hier wilde werken.’                                                                                                

Boeren is aangenaam verrast over de razendsnelle ontwikkeling van Meijering. Die heeft zich binnen Landjuweel, een bedrijf dat zich erop voorstaat dat personeel veel eigen verantwoordelijkheid krijgt, in amper 3,5 jaar opgewerkt tot adjunct- directeur. ‘De klik was er meteen’, zegt Meijering er zelf nuchter over. Om meteen daarna te erkennen dat het ‘best bijzonder is als je erbij stilstaat hoe razendsnel het is gegaan’.

Mensen in het noordoosten hebben de naam nuchter en wat stug te zijn. Meijering raakt niet uit zijn doen van zo’n typering. ‘Dat nuchtere klopt, en dat zorgt ervoor dat we stug li´jken. Maar ik vind Groningers absoluut niet stug. We zeggen hier wel “niet klagen, maar dragen”. Dat omschrijft de Groninger op een juiste manier.’ 

Meijering ervaart zichzelf ook weleens als té nuchter. ‘Op commercieel vlak is het belangrijk om ook de sentimentele kaart te kunnen spelen. Wat voor een westerling logisch is, is voor ons soms wat verder van ons bed. Wij hebben de kracht om een heel sterke basis neer te zetten en een project ook perfect uit te voeren. Maar het is dan nog de kunst om ervoor te zorgen dat je zo’n sterke basis ook vertaalt naar resultaat en hogere verkopen.” Aan de andere kant, roept Boeren in herinnering, was Landjuweel wel bijna verkozen tot ondernemer van het jaar bij de Groningse ondernemersprijs. ‘Nou ja, ik ben een erg enthousiaste en bevlogen prater als het over de aardappel gaat en weet onze speerpunten natuurlijk ook goed te verkopen’, zegt Meijering.                                                                                         

Dat directeur Bram Werkman eigenwijs en soms zelfs tegendraads is, spreekt mij erg aan

Werven: fikse, maar leuke klus

Het vinden van de juiste man of vrouw voor een vacature in een dunbevolkt gebied als Noord-Groningen is – daar zijn Meijering en Boeren het over eens– bepaald geen sinecure. Boeren: ‘Dat is een fikse, maar zeker ook een leuke uitdaging. Als het je dan tot tevredenheid van de opdrachtgever e´n de nieuwe werknemer weer lukt, is dat altijd een heerlijk gevoel.’

Meijering: ‘Mensen uit de Randstad met bijvoorbeeld een hbo-opleiding zullen niet zo snel deze kant op verhuizen, dat is waar. Maar aan de andere kant kunnen we wel goed aan productiepersoneel komen. Dat is voor ons van wezenlijk belang. We leveren een belangrijk aandeel in de werkgelegenheid in deze regio. Juist omdat we een familiebedrijf zijn, is er veel animo om hier te komen werken. Ik heb liever een overschot aan productiepersoneel en een tekort aan personeel op kantoor dan andersom. Zonder handjes kunnen we immers niet draaien. Het belangrijkste is dat we die aardappel er weer uit krijgen. En dat we, zoals in de coronatijd, kunnen opschalen. Wij hebben toen altijd aan de vraag kunnen voldoen en kwaliteit kunnen leveren, waar anderen daar moeite mee hadden. Misschien zitten we op kantoor iets krapper en kunnen we maar één in plaats van twee innovaties per jaar introduceren – dat is dan maar zo.’

‘Een kruimige aardappel? Dat zegt een twintiger niets’ Landjuweel selecteert, met vaste telers en diverse handelshuizen, zorgvuldig een aantal aardappelrassen. Deze worden gekozen op onder meer teelteigenschappen, smaak, kooktype en bewaarbaarheid. De consument wordt daar niet mee lastig gevallen, net zo min als met de namen van de rassen. De klant in de supermarkt en horecagroothandel hoort vandaag de dag gewoon waar hij de aardappel het beste voor kan gebruiken. ‘Het is steeds lastiger de klant goed te bedienen’, zegt Michiel Meijering. ‘Vroeger verkochten we vooral Bildtstar, Eigenheimer, Borger, Opperdoezer en het Bintje. Mensen waren fan van een bepaald ras. Dat leeft in het Noorden nog wel, maar in de Randstad is die kennis weg. Jongeren hebben echt geen idee van het kooktype. Een kruimige aardappel? Dat zegt een twintiger niets. Het wordt dan dus belangrijker om je product anders aan te bieden. Je communiceert niet meer over het ras, maar zet op de zak of de aardappels geschikt zijn voor stamppot, voor friet of voor snelkook. Je krijgt meer en meer de rol van een A-merk. Mensen die een pot pindakaas van Calve´ kopen willen dat-ie overal ter wereld hetzelfde smaakt. Het is een uitdaging om dat ook met aardappels voor elkaar te krijgen.’