Unilever gaat plantaardig eten bevorderen, meer dan nu

Dat beeld is van eind 2018. Cora van Mora en Jaap Korteweg, oprichter van De Vegetarische Slager, omwille van de publiciteit samen in een foodtruck. Mora-producent Van Geloven en De Vegetarische Slager melden die dag: er komen vegetarische Mora-snacks waar vleesvervangers van De Vegetarische Slager in verwerkt zijn. Op dat moment is De Vegetarische Slager nog niet van Unilever, terwijl Mora juist jaren geleden door Unilever is verkocht. Unilever koopt De Vegetarische Slager een maand na deze fotosessie.

En het kan snel gaan. De Vegetarische Slager is nu binnen Unilever een van de merken die het meest geprofileerd worden in het nieuwe duurzaamheidsproject, dat het bedrijf gisteren bekendmaakte. Het project heet Future Foods en moet worden gezien als een van de vervolgstappen na het Sustainable Living Plan tien jaar geleden mee kwam.

Het project omvat onder andere een bevordering van de groei van plantaardig eten en van veganistische varianten van bestaande merkartikelen. Bijvoorbeeld: nou, allereerst De Vegetarische Slager dus, maar Unilever wil ook meer veganistische varianten op de markt brengen van merken als Magnum en Hellmann’s. Bij het ijs van Magnum wordt daarbij de zuivel vervangen en bij de mayonaise van Hellmann’s wordt ei vervangen.

Daar koppelt Unilever ook een omzetdoel aan: het wil een jaarlijkse omzet van € 1 miljard realiseren van vleesvervangers en ‘zuivelvervangende’, veganistische artikelen binnen de komende vijf tot zeven jaar.

Het ‘programma’ (zo noemt Unilever het project) Future Foods omvat twee grote doelen: enerzijds consumenten helpen met een overstap naar gezondere voeding en anderzijds de milieubelasting van de wereldwijde voedselketen omlaagbrengen. Zoals bekend wordt plantaardig eten door tal van instellingen en ngo’s bevorderd omdat de westerse mens te veel vlees eet en dat wordt – bijvoorbeeld door de WHO – in verband gebracht met hart- en vaatziekten en vormen van ingewandenkanker. Daarnaast heeft de productie van dierlijk eten een grotere milieubelasting.

• Andere onderdelen van Future Foods zijn:

  De halvering van de voedselverspilling – ‘van fabriek tot schap’ – binnen de wereldwijde voedselproductie van Unilever, die halvering moet in 2025 gerealiseerd zijn.

• Het aantal producten binnen het aanbod van Unilever, dat voedzame voeding levert, moet in 2025 verdubbeld zijn.
• De gehalten aan zout en suiker en het aantal calorieën moeten verder omlaag. Zo zal bijvoorbeeld 95% van het ‘verpakte ijs’ (geen softijs van Unilever in een ijssalon, maar artikelen van Magnum en de Cornetto’s van Ola etc.) maximaal 22 gram suiker en maximaal 250 Kcal per portie bevatten.

Hanneke Faber, ‘president foods & refreshment’ bij Unilever, zegt over het plan in NRC Handelsblad: “De voedingsindustrie is verantwoordelijk voor 25% van de CO2-uitstoot wereldwijd.” En: Unilever heeft als grote voedingsmiddelenproducent een “belangrijke rol in het transformeren van het voedselsysteem”. Niet alles aan de nieuwe doelstellingen van Future Foods is tot op de millimeter nagerekend, zo blijkt. Faber kan in het artikel van die krant desgevraagd niet zeggen hoeveel wat het verschil in CO2-uitstoot is van bijvoorbeeld een Ben & Jerry’s-Variant mét zuivel versus zonder zuivel. Is ook wel een erge huiswerkvraag, natuurlijk.

De doelen lijken erg te appelleren aan consumptiegewoonten in de westerse wereld, maar Future Foods bevat ook duurzaamheids- of gezondheidsdoelen voor de nog niet zo westerse wereld. Uit de uitleg van Unilever en/of Faber blijkt bijvoorbeeld – over die doelstelling van ‘een verdubbeling van het aantal producten in 2025 dat voedzame voeding levert’ – dat het dan niet alleen maar gaat om bijvoorbeeld Knorr Wereldgerechten waar je meer groente aan moet toevoegen dan vlees, vergeleken met Knorr Wereldgerechten die er nu zijn (Unilever is daar al mee bezig, denk bijvoorbeeld aan de variant Knorr Wereldgerechten Nacho’s Ovenschotel).

Volgens Faber in NRC gaat het behalve om plantaardig eten ook om micronutriënten als ijzer, zink, omega-3 en jodium voor consumenten in ontwikkelingslanden. Kinderen bijvoorbeeld krijgen daar doorgaans te weinig ijzer en jodium binnen. En daarom bevatten bijvoorbeeld de bouillonblokjes van Royco extra jodium.

Eh, Royco? Ja. Hier heet dan inmiddels allang Knorr, maar in Indonesië blijkt Unilever nog steeds die oude merknaam te hanteren voor alles wat, zeg, ‘soepgerelateerd’ is.